Państwowy dwór w Szyłokarczmie (Šilutė) został założony w 1721 roku. Jest to elegancki przykład późnoklasycystycznej i historyzującej architektury z subtelnymi elementami dekoracyjnymi charakterystycznymi dla regionu Kłajpedy.
W 1819 roku dwór stał się własnością Franza Wilhelma Radkego (Franz Wilhelm Radke), jednak jego prawdziwy rozwój i rozkwit rozpoczął się w 1889 roku, kiedy nabył go dr Hugo Scheu. Wizjonerski właściciel zmodernizował gospodarstwo, część ziem wydzierżawił, a część przekazał miastu. Wiele kluczowych miejsc w Szyłokarczmie – szpital powiatowy, rynek, gimnazjum, dawna szkoła podstawowa, poczta, straż pożarna, port oraz kościół ewangelicko-luterański – powstało na dawnych ziemiach dworskich. Dzięki swoim zasługom dr Hugo Scheu jest słusznie uważany za dobroczyńcę miasta.
W odrestaurowanym dworze powstało pierwsze muzeum regionu Kłajpedy, w którym gromadzono unikalne kolekcje. Niestety, w październiku 1944 roku, gdy w majątku stacjonowała Armia Czerwona, znaczna część zbiorów muzealnych została zniszczona. W czasach radzieckich na terenie dworu działało gospodarstwo pomocnicze komitetu wykonawczego, szkoła rolnicza oraz technikum rolnicze.
Od 2015 roku w dworze działa Muzeum Hugo Scheu, które przybliża zwiedzającym historię i dziedzictwo regionu. Znajduje się tu również Centrum Informacji Turystycznej w Szyłokarczmie, a w części dawnych budynków gospodarczych funkcjonują centra restauracji zabytków i edukacji.