Ceglany, prostokątny kościół katolicki w stylu historyzmu został zbudowany w 1854 roku. Dzwonnica była zaplanowana osobno, ale nigdy jej nie zrealizowano. Elewację zdobi dwupoziomowa ażurowa wieżyczka nad frontonem oraz witrażowe okna o pięknych kształtach. Dach pierwotnie pokryty był dachówką holenderską, obecnie pokryty jest ocynkowaną blachą pomalowaną na czerwono. Po prawej stronie głównego wejścia znajduje się figura Matki Boskiej na wysokim cokole.
W prezbiterium znajdują się dwa okna witrażowe: jedno przedstawia św. Augustyna, drugie – św. Elżbietę. W kościele są trzy ołtarze ozdobione rzeźbami: główny – ku czci Podwyższenia Krzyża Świętego, boczne – Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej. W głównym ołtarzu umieszczony jest drewniany krucyfiks, obok którego stoją figury Matki Bożej oraz apostołów Piotra i Pawła. Autor rzeźb nieznany.
Ambona wykonana jest z drewna, w stylu gotyckim, z płaskorzeźbami czterech ewangelistów i tablicą Dekalogu.